blog de maansikkel

Het innerlijke kind

blog de maansikkel
het innerlijke kind

Het innerlijke kind

Ik vind het zelf altijd leuk om met mensen rond hun innerlijke kind te werken.  Het brengt inzicht in hun huidige handelen en reageren.

Ken je het gevoel dat je in een situatie, achteraf gezien, overgereageerd hebt.  Op het moment dat je uit de situatie bent en je je acties overschouwt, lijkt het alsof een kwaad kind stond te stampvoeten.

Ben je raar als je dit gevoel al ooit hebt gehad ?

Nee hoor! Maak je geen zorgen.

Het enige wat er op zo’n moment gebeurt, is dat de situatie een gekwetst deeltje in jou aanraakte.
En, let op, nu komt het … Het is vanuit dat deeltje dat jij toen reageerde.

Als dit vaak gebeurt, kan dit echter vervelend worden en lijkt het soms alsof je in cirkeltjes draait.

Wat kan je ermee, de informatie zit vaak diep verstopt. 
Jouw innerlijke kind kan je helpen om die informatie terug te halen EN kan je tonen wat er nodig is om dat gekwetste stukje te helen.

Onder deze blog is een link naar een filmpje.  Ik neem je mee naar jouw BinnenWereld daar waar je contact kan maken met je Innerlijke Kind.

Veel plezier ermee !

 

Voor de begeleidende video van dit blog Click YouTube 🙂INNERLIJK  KIND

blog de maansikkel

Rouwen is een werkwoord

blog de maansikkel

Rouwen is een werkwoord

Ik koos deze titel heel bewust omdat het bijna het eerste is wat ik zeg als mensen zich aanmelden voor rouwbegeleiding.

Als iemand sterft heeft dat een impact op de omgeving van de overledene.  Hoe groot de impact is, hoe lang het rouwen duurt en op welke manier dat rouwproces verloopt is heel divers.

Net de diversiteit van rouwen maakt het soms moeilijk om elkaar hierin te begrijpen.  Het is immers voor iedereen anders, jong/oud, man/vrouw.  We beleven het elk op onze eigen manier.
Kinderen kunnen bijvoorbeeld intriest zijn en op een mum van tijd overschakelen naar een spel, dansen, vrolijk zijn.  Dit is het duaal proces.  Het is een normaal en natuurlijk gegeven.  Het is immers ondraaglijk om continue in diep verdriet of pijn te leven.  Kinderen geven aan deze natuurlijke reflex gevolg. 

Ik zet hier nog even de stapjes binnen het rouwproces op een rij.  Deze stappen maken we allemaal.  We maken ze echter niet op hetzelfde moment, ook binnen een gezin heeft elkeen zijn ritme.  De één gaat hier sneller door dan de ander.  En het gebeurt ook wel eens dat we van stap 3 terugvallen naar stap 1.

1ste stap: de ontkenning
Het niet geloven van de dood.  Dit kan niet waar zijn.  Straks komt hij/zij gewoon terug thuis.
Je hart en je hoofd weigeren aan te nemen wat er gebeurt.

2de stap: de realiteit
Je hoofd “weet” dat de persoon/dier dood is en dat dit definitief is.

3de stap: een vat vol emoties
Je hart, je lijf, je hoofd het is allemaal te veel.  Je komt in een emotionele rollercoaster terecht.  Alle emoties vloeien door elkaar en wisselen elkaar soms in sneltempo af.  Het gebeurt ook wel dat oude emotionele pijn naar boven komt.  Pijn die nog niet verwerkt is maar die opnieuw wordt aangesproken door deze recentere gebeurtenis.  Er komen vragen bij jou naar boven, had ik maar … wat als … ik zou nog zo graag … mag ik nu nog wel …

4de stap: aanvaarding van de dood
Het wordt vaak benoemt als “het verlies een plaats geven”.  Ik merk in de praktijk dat mensen me dan vragen maar wat is dat dan “een plaats geven”.
Eigenlijk gaat het erom dat je je door de hevigste emoties hebt gewerkt, met vallen en opstaan.  Je mist, en zal altijd, degene die gestorven is blijven missen maar het scherpe is milder geworden.  Je hebt als het ware aanvaard dat je nu verder gaat zonder de overledene.  Je hebt opnieuw toekomstperspectief.

Rouwen is werken.  Hoe lang het werk duurt, kan niemand zeggen.  Belangrijk is dat je je rouwproces doorloopt en het niet voor je uitschuift. 
Neem je tijd om de dood te Ver-Werken.  Soms sta je stil en lijkt dit een eeuwigheid te duren om dan terug in beweging te komen.  Het hoort er allemaal bij. 

Laat je niet van stuk brengen door zinnetjes als:
– Tja ze heeft een schoon leven gehad.
– Je bent nog jong je zal wel iemand anders vinden.
– Troost jezelf je hebt toch nog kinderen.
– Er zijn mensen die het nog veel erger hebben.
– Hij heeft gelukkig niet afgezien.
– Ze verdient jouw verdriet niet, ze heeft er zelf voor gekozen.
– Het is toch maar een hond.
– Zeg we zijn nu 6 maanden verder, pak je leven terug op.
– Jij moet verder, kop op.
– ….

En zo kan ik er nog wel opsommen die ik dagelijks te horen krijg van rouwenden in mijn praktijk.  Allemaal goed bedoelt maar hard gevoelt door degene die een geliefde verliest door de dood.

Binnen onze cultuur is het niet zo gebruikelijk meer om open over de dood te praten.  Hierdoor is het soms moeilijk om er gewoon te zijn en te luisteren.  Want hoe moet je reageren, wat moet je zeggen of wat niet.  Het taboe maakt angstig en onhandig waardoor pijnlijke communicatie ontstaat.  De rouwende kan zich hierdoor gaan afsluiten of een masker opzetten.

Her-Ken jij jezelf of iemand uit jouw omgeving in deze blog? Ben je nog volop in je verwerkingsproces of loop je vast en weet je het allemaal even niet meer?
Weet dan dat je er niet alleen hoeft voor te staan, ik wandel graag met jou een stukje mee op jouw rouwpad.

Zit je met vragen na het lezen van deze blog, stuur me dan gerust een vrijblijvend mailtje.

 

blog de maansikkel

Spring je leven in!

blog de maansikkel

Ik zeg vaak dat we in ons leven tal van signalen krijgen die fungeren als wegwijzers.  De kunst is ervoor open te staan.

Tijdens een wandeling kwam ik deze prachtige groene wegwijzer tegen.  Een sprinkhaan.  Voor degenen die mij goed kennen.  Niet direct mijn favoriete diersoort, ik heb het niet zo voor beestjes met meer dan 4 poten.  Toch trok hij mijn aandacht, niet enkel door zijn grootte…

Wat had hij me te vertellen … 
De Coronacrisis zorgde bij Me-Zelf voor een aantal uitdagingen.  Ik ging op zoek naar andere wegen om verbinding te maken.
Tijdens de lockdown probeerde ik een besloten groep op Facebook uit, maar dat voelde niet als mijn weg.
Sinds vorige maand startte ik met het schrijven van blogs en het maken van filmpjes.  Zo ontstond  MaanLicht de nieuwe nieuwsbrief.
Soms twijfel ik of bloggen en youtube-filmpjes echt wel iets voor mij zijn.
En in die twijfelgedachten krijg ik dan een signaal, een wegwijzer, een bevestiging, hoe je het ook wil noemen … Dit keer onder de vorm van Sprinkhaan.

Dit is wat hij te vertellen heeft.
Sprinkhaan nodigt uit om je dromen waar te maken.  Om sprongen voorwaarts te nemen, om in beweging te komen.  Het is het juiste moment om op je innerlijke stem te vertrouwen en te doen wat hij je ingeeft.
Sprinkhanen springen altijd naar boven of naar voren, nooit naar achteren.  Ze drukken je met je neus op het feit dat het leven alleen dan moeilijk wordt als je weigert om je in voorwaartse richting te bewegen.  Sprinkhaan belooft je dat de hoop en dromen die je koestert gerealiseerd zullen worden, mits je de sprong maar waagt.  (uit Totemdier tarot van Ted Andrews)

Net zoals Sprinkhaan nodig ik jou uit om je Hart te volgen.  Soms is het nodig om een sprong te wagen waarvan je met je hoofd niet zeker bent.  Echter als je naar je Hart luistert, zingt het.  Vertrouw er dan op dat dat jouw weg is en kijk naar de Weg-Wijzers.

Kom even los van raad van anderen.  Leg de “ja maren” of de “wat alsen” even naast je en ga voelen.

In onderstaand filmpje geef ik je graag een oefening mee om in Beweging te komen als je vastzit in gedachten, als je twijfelt.

Voor de begeleidende video van dit blog Click YouTube 🙂

blog de maansikkel

Van spanning naar Ont-Spanning

blog de maansikkel

Herken jij Je-Zelf in één of meerdere van onderstaande omschrijvingen?

Is het antwoord JA, lees dan de tips die je van spanning naar ontspanning brengen.

Is het antwoord NEE, dan ben jij een echte geluksvogel ! De tips kunnen voor jou misschien nog diepere ontspanning brengen.

Mijn benen wegen 100 kg.
Mijn hoofd zit vol.
Het lijkt alsof mijn hele lichaam opgespannen is.
Elk spiertje in mijn lijf doet pijn.
Mijn rug wil weer niet mee.
Ik heb het gevoel dat mijn buik helemaal verkrampt is.
Ik voel tintelingen in mijn armen en handen.
Mijn schouders zitten vast.

…..

En zo zijn er vast nog wel meer.  En ja, ook voor mij zijn er bij die herkenbaar zijn.

Veel zitten, veel prikkels, weinig sporten, niet altijd even gezond eten, gevoelens opkroppen, emoties verstoppen, … dit zijn enkele uitlokkers van spanning en/of stress.

Met een minimum van in-spanning kan je echter zorgen voor ont-spanning.  Kan niet ! denk je misschien.  En toch is het mogelijk.  
Simpel door AAN-spanning van de spieren en daarna ONT-spanning van diezelfde spieren.

Ik leg je hieronder uit, hoe je door een kleine in-spanning zorgt voor ont-spanning in je eigen lijf.

Hier gaan we.

Zorg voor een makkelijke stoel en ga rechtop zitten.
Bij elke aanspanning adem je in, bij elke ontspanning adem je uit.  Als je niet gewoon bent om te focussen op je adem kan dit in het begin wat onhandig lijken.  Probeer het gewoon en leg je zelf geen eisen op.  Je mag Mild zijn voor Je-Zelf.  Je kan ook de regel van 5 volgen, je houdt dan telkens elke aan- en ontspanning 5 tellen aan.

Oké zit je goed en makkelijk dan starten we met de reeks. 

Je aandacht/focus is telkens volledig bij dat deel van je lijf waar je mee werkt OOK op het moment van ont-spanning.

We beginnen bij het hoofd.

Aanspanning (AS) frons je wenkbrauwen.  Hou 5 tellen aan of zolang je inademt.
Ontspanning (OS) laat de frons in je wenkbrauwen los.  Hou bewust 5 tellen vast of zolang je uitademt.

AS knijp je ogen dicht.
OS open je ogen, laat bewust de spiertjes rond je ogen ontspannen.

AS klem je kaken op elkaar.
OS laat je kaken vrij.

AS bol je wangen, vul ze helemaal met lucht.
OS laat de lucht langzaam ontsnappen.

Tussenstapje: trek een paar gekke bekken en voel hoe je gezicht ont-spannen is.  Niet enkel je spieren zijn ont-spannen maar ook de huid van je gezicht voelt zachter en milder.

AS trek je schouders hoog op richting je oren.
OS laat je schouders helemaal zakken zo ver als je kan, laat helemaal los.

AS trek je schouderbladen naar voor en dan naar achteren.
OS laat je schouderbladen los.

AS bal je handen tot vuisten, span je vuisten en span nu ook je volledige armen op. Zo hard als je kan.
OS laat alle spierspanning in één keer los en voel hoe je handen open zijn gevallen, voel de ruimte in je armen, je handen en je vingers.

AS loop met je aandacht elke ruggenwervel langs en maak jezelf groot.
OS maak een bolle rug en laat los.

AS trek je buik in zo ver als je kan.
OS vul je buik met je adem en laat los.

Tussenstapje: adem even heel diep in om dan heel langzaam terug uit te ademen, maak je uitademenhaling zo lang mogelijk.  Focus op de ruimte in je bovenlichaam.

AS knijp je billen dicht en voel hoe je lichaam wat omhoog komt van de stoel.
OS laat los en voel hoe je terug helemaal op je stoel zakt.

AS span je bovenbenen op.
OS laat de spierspanning in je bovenbenen los.

AS span je kuiten op.
OS laat de spierspanning in je kuiten los.

AS span je voeten op, laat je tenen in de grond graven.
OS laat helemaal los in je voeten en je tenen.

Slot: ga recht staan en schudt je hele lijf zachtjes los, je voeten, je benen, je kont, je buik, je borst, je armen, je handen, je schouders, je hoofd, stel je daarbij voor dat je een lappenpop bent.
Als je helemaal losgeschud bent, sluit dan even je ogen of focus op een punt voor je en voel je lijf en de ruimte die jij er zelf in vrijgemaakt hebt.

Goed gedaan !

Neem deze oefening mee in je dagdagelijkse routine en je zal merken dat het deugd doet aan je lijf en daardoor ook aan je mentale en emotionele Veer-Kracht !

Voor de begeleidende video van dit blog Click YouTube 🙂